Vandaag wakker geworden, een verse sap gezet, de pulver ongewild over de vloer gestrooid…gevloekt..oeps…en het meteen proberen terug te nemen.
Vandaag is een dag dat ik geraakt ben…Geraakt wordt… Of ten minste, dat het zijn weg naar buiten zoekt…
Hoe ga ik hier in vredes-naam mee om?
En nee, de vele antwoorden zoals, ‘joh maak je niet zo druk’ en ‘accepteren moet je’ en ‘het is nu eenmaal zo’ passen níet bij mij…hoe goed bedoelt ook. Maar met deze goedbedoelde antwoorden barst er een bom van onmacht, frustratie en pijn… Waar ik blijkbaar van te leren heb. Want ik heb zoveel meer mensen nodig, de aarde heeft zoveel meer mensen nodig, die zo denken als ik. En nee, dit bedoel ik niet om mezelf op te hemelen. Verre van! Maar lamheid die onder de mensen valt, omdat de pijn teveel is om aan te kunnen…en de weg die er nu ligt ogenschijnlijk met minder pijn te wandelen valt…Ogenschijnlijk!
En ik snap het. Helemaal zelfs.
Alleen, ik zie het niet als een pijnlijke weg… Je zou toch anders denken over mij na wat ik hierboven schrijf! 😉
Nee, integendeel, ik denk dat als we níet veranderen in de wereld, als we door blijven gaan met alle destructie en vervuiling we het onszelf alleen maar moeilijker maken, als niet onmogelijk!
En onze aarde, en onze gezondheid, heeft jullie nodig! Heel hard.
Together we CÁN make a difference. En nee, inderdaad, in mijn eentje bereik ik weinig. En als iedereen voor zich denkt en daarmee besluit dat het geen zin heeft dan wordt de keus wel gemaakt vóór ons… En dat is iets wat me tot op het bot raakt. Het is precies de maatschappij waarin we leven, waar de keus voor ons gemaakt wordt, omdat we zelf vergeten zijn over essentiële levenswaardige dingen na te denken. Omdat ons leven zo vol gestopt is en wordt dat daar gewoonweg geen ruimte voor vrijgemaakt wordt/is. Daarmee begeef je je, of je het wilt of niet, op een vóór jouw gekozen weg. En een ding staat voor mij vast, dat is niet de weg van het hart en het geluk en hiermee de weg van de aarde en gezondheid!
Als iedereen collectief denkt ‘het is nu eenmaal zo’ en gewoon stoïcijns doorwandelt, dan is het passief ook vast een leven, wellicht…Passief dus.
Maar als we allemaal, re-unite, losse beetjes bewustzijn een elkaar koppelen, dan zijn we ineens net zo sterk als hoe de wereld nu geregeerd wordt!
Alleen dan, vanuit zuiverheid en schoonheid, en geluk en gezondheid, en alles waar je diep van binnen naar verlangt en probeert na te streven… Alleen wordt je voorgeschoteld, en geleerd, en gebrainwasht, dat het via de materie is die gecreëerd wordt van hogerhand. Via grootschalige industrie, via een op afstand bedienbare wc om maar iets te noemen, via razendsnel internetverbinding overal waar je maar bent, via die ene stoomstofzuiger welke je van meer gemak voorziet…
En in feite, is dat telkens weer nooit genoeg…steeds weer opnieuw wordt er vervolgens gezocht en gecreëerd en vernielt om je tot dat ene doel te laten komen. Wat toch steeds niet blijkt te lukken hiermee…
Maar ik geloof, dat met vernieling niks aan intens gelukkig en gezond leven behaald kan worden. Ogenschijnlijk en korte termijn? Ja. Maar werkelijk diep van binnen? Nee.
Dieren worden mishandeld en gebruikt (in stukken) en in schrijnende posities en situaties gestopt voor zogenaamd ons voedsel en geluk en uiterlijkheden. Als alles energie is, wat zo schijnt te zijn, zou dat dan gezonde energie brengen? Zeker op die manier? Omdat het anders teveel geld zou kosten…?
Zendmasten worden uitgebreid van ondertussen 3G naar 4G(10x sterkere straling welke schijnbaar zelfs kunnen interfereren met tv kabels van nu waardoor je sneeuw krijgt. Onzichtbare straling, maar toch doet het van alles. Zou het alleen wél goed zijn voor onze cellen, deze onzichtbare straling?) en overal geplaatst, omdat blijkbaar iedereen erom heeft gevraagd buiten de deur internet te hebben, en zodra dat er was, wilde ineens iedereen veeeeeel sneller internet. Volgens de industrie, heb jij, en ik, daar om gevraagd, en zij bedienen ons op onze wenken. Dat het wellicht ook flinke zakken vult doet er niet toe, dat is verre van de motivatie tot be-wikkelen (ont-wikkelen staat voor mij voor afpellen naar de kern en de essentie, bevrijden van de opgelegde wikkels, daarom kan ik het geen ont-wikkelen noemen maar be-wikkelen omdat het juist extra wikkels toevoegt waardoor je verder van je kern komt te staan. Nog verder.)
De vroegere tijd met in elk gebouw kunnen roken doet me eraan denken. Ik wil roken, dus als jij daar last van hebt ga je weg of rook je mee. Zoiets doet straling ook. Alleen is deze rook niet direct te merken bij menig mens… Indirect misschien?
Oh en voedsel…GMO’s…ogenschijnlijk zeer functioneel en behulpzaam…ja, in dingen die ik nu hier niet wil uitweiden!
Uiteraard zijn er waslijsten vol, van schoonmaakmiddelen, medicatie, voedsel, industrieën, alles wat twee deuren heeft waar iets ‘dienstbaars’ uitkomt en bij de andere uitgang afval gecreëerd, letterlijk, en soms geestelijk…
Zolang je blijft geloven dat dit de enige weg is zal dit jou enige weg zijn. Maar vraag jezelf eens af, wíl je die weg zelf? Hoe voelt jou binnenste erover en hoe ervaart je ziel dit?
Ik geloof, heilig, in een andere leefmogelijkheid. In balans en zonder vernieling.
En ja, die korte termijn vervulling van vakantie, is natuurlijk alles waard om de rest van het jaar buiten het paradijs in de onze vooruitstrevende industriele maatschappij te leven omdat het nu eenmaal zo is. Want hier en nu een paradijs creëren is onmogelijk, want het is nu eenmaal zo…
Maar waarom zouden we niet streven naar dat paradijs het hele jaar door? En dan misschien kun je dan op vakantie naar plekken van de nog vervuilende stukken..zodat het je twee keer per jaar herinnerd aan hoe het ook weer was en wat je nooit meer wil… Het is alleen maar onmogelijk door in onmogelijkheden te denken. Wie denkt in mogelijkheden zal zich vrijer voelen.
Ik denk, ik voel, ik ga, voor de lange termijn. Voor de kern en het hart, voor het leven en de perfectie van wat er al is. En dan bedoel ik in grootste zin van het woord. Wat er werkelijk is en niet vergankelijk is en niet na te bootsen door mensenhanden: de aarde bevat alles en begroeit alles.
Begin met iets kleins, als je je hierin kunt vinden. Als je van binnen voelt wat je diepste wens hierin ook is, of je kern om roept. Begin met iets kleins, als je dit tot dusverre niet hebt gerealiseerd.
Samen kunnen we heel veel. Meer dan we veelal bewust zijn.
Vertrouw op dat lichtje, wat onder de wikkels ligt. Je zult zien, dat dit licht zo vervullend is, met niet in deze wereld aan woorden te beschrijven. Alles zal oplichten, zelfs met een klein straaltje, als je durft, de wikkel een tikkeltje op te tillen.
Dáár zit het leven, daar zit jouw leven, daar, is waar het allemaal mee begon en nooit verdwijnen zal.
Namasté prachtige lichtende sterren op aarde!
💞
Het leven, ik, en ME 