Dat ik zó enorm ervaar! Met mijn handen in de aarde en/of met een stukje aarde bezig zijn. Dit kun je op vele niveaus verder trekken…
Maar net, zojuist, heb ik mijn frame gemaakt om een zeil overheen te kunnen plaatsen, erg simpel, maar oh zo leuk! Knutselen, graven, bekijken, oplossingen bedenken, mogelijkheden, verwonderen. En vooral ook, een stukje aarden.
Mijn tomaatplantjes geplant van de week, daarvoor is de bescherming/overkapping straks, zo ook courgette, paprika óf peper, dat zal nog wel duidelijk worden ;-). Salie staat er al, aardbeienplanten ook, pompoen, kropsla, peultjes, rucola.
Als ik het zo opschrijf denk ik, wauw! Dat is écht al veel!!
En het allerleukste, ik word er zó ontzettend blij van. Voor mij geen stadswonen meer hoor. Echt, die ruimte, buiten zijn, rust, natuur. Ik wil álles leren, van, en met de natuur. Ik ben helemaal los… 😉 Op mijn eigen tempo, uiteraard wordt hierin ook mijn geduld op de proef gesteld. Want…alles leren lukt niet eens in een jaar tijd…iets wat ik graag zou willen. Ik maak er maar een levensopdracht van.
Ik geniet ervan. Heel erg. En wat is fijner dan ergens zo intens van genieten?
Er liggen zakjes zaden (bio-logisch dynamische) op me te wachten, voor nu, of volgend jaar. Met eetbare bloemen, theeën, moestuin-groenten… Dat er iets bestaat als een dropplant! Ík wist het niet in ieder geval. Je kunt er thee van zetten, maar ook de bloemen kun je eten.
Dit is een deel van mijn reis, eetbare planten en kruiden, en ook geneeskrachtige planten en kruiden. Altijd al wel in mijn hoofd gehad, die interesse voor de natuur en zijn heling, in het begin vooral in mijn achterhoofd. Maar sinds dit jaar, BAM!, op de voorgrond ermee! 😉
Het is zó verschrikkelijk interessant. Een wereld gaat open, nog verder open. De basis van het leven, begint hier. Of misschien is het wel de kern.
Al met al, hier zitten vele krachten, energieën, heling, liefde, ongelooflijk gecompliceerde en toch ook weer simpele perfectheid en eenheid en balans.
“Nature is my religion,
Earth is my temple”
Nog een mooie tekst die een vriendin vandaag plaatste:
‘We shall not cease from exploration
And the end of all our exploring
Will be to arrive where we started
And know the place for the first time..’
T.S. Elliot