Dromen is gaaf! Durf te dromen.

Ja ik weet het, ik zou eigenlijk allang mijn Siberië verhaal af moeten schrijven, maar het komt er niet van! En nu, heb ik geen zin om dáarin verder te schrijven. Dus helaas nog even wachten… 😉

Vandaag heb ik een opleidingsdag gehad. De derde dag van deze opleiding, genaamd Permacultuur. En wat een rijkdom, om dit te mogen leren.
Net als de omgang en samenwerking met deze mensen, wat een verádeming om met zoveel gelijkgestemden te mogen zijn wat betreft onze aarde. Zo mooi.
Ik leer veel. Naast dat ik gewoon alleen aanwezig zijn hierbij al enorm voldoenend vind.

Ik leer ontwerpen, kijken als een ontwerper naar tuinen, natuur, leefomgevingen. Ik leer brainstorm manieren, dragon dreaming wat echt een geweldige manier is om tot een concreet plan te komen. Ik leer dat er met heel weinig al heel veel kan, en dat ook de tijd die er voor nodig is niet eens zo heeel lang is.

Vandaag bij een tuin geweest, de Kapeltuin in Breda. Mijn broer is medeuitvoerder in de startfase hiervan en heb het nu pas zelf kunnen zien. Jammer dat hij er niet bij kon zijn vandaag. Zij zijn twee jaar terug begonnen, met een veld vol onkruid en ‘niks’. Een ‘loos’ stuk land ergens bij woonwijken. En als ik zevenblad en kweekgras zeg, dan weten velen misschien genoeg. ‘een veld vol en niet uit te roeien..‘

Twee jaar terug was hun start. En vandaag de dag, staat er een sfeervolle gemeenschapstuin, met eetbare groenten en gewassen, kruiden, knusse zitplekjes en looptunneltjes. Werkelijk een geweldig succesvol project!

Het geeft mij moed. Dit project o.a. maar vooral deze opleiding. Dat ook ik zoiets kan gaan realiseren in de toekomst. Mijn woondroom.
En vertrouwen. Dat ik mijn dromen absoluut niet voor te groot hoef aan te zien, maar dat er van alles mogelijk is. En toch wel, dat samenwerking van groot belang is. En dan samenwerking in de letterlijke zin van het woord.

Ja, ik ben een dromer. Volgens de dragon dream methode is dat wel duidelijk. Ik zie mijn valkuilen, welke nog versterkt worden door de beperking die ik mee draag. Maar er is veel mogelijk. Als je durft te reflecteren naar jezelf, en jezelf van feedback, eerlijke feedback durft te voorzien, open te staan voor anderen en hun ideeën, ruimte te geven aan de flexibele adem van het leven.

En het mooie is, dat 25% van een plan van begin tot uitvoering een viering zou moeten bevatten. Het vieren van je succes, of misschien je verlies, het vieren van de krachten, of je zwaktes, het vieren in groot en/of klein.
Met viering geef je jezelf een bewuste terugkoppeling en mag je ook rust nemen. Om te zijn.
Van daaruit kun je weer opnieuw dromen.
Vergeet nooit te vieren… Daar ontstaan de mooiste dromen uit en zullen de mooiste dromen in werkelijk gevierd worden.

Durf te dromen! Het leven is gemaakt om te durven dromen. Reik uit met je vleugels en durf los van enige beperkingen vrij te dromen. Het hoeft niet bewaarheid te worden, al die dromen. Maar dromen, in vrijheid, zet altijd wat in beweging… Waar je wellicht wel wat mee kan doen.
Dat is mijn ervaring.

Dromen is gaaf! 😃

De dag dat ik… Dan zou ik:

De dag dat ik mag meemaken dat ik ineens 100% energie heb…

Dat ik wakker word en weet…

Deze dag droom ik…

Hoe zou het zijn? Wat zou ik doen?
De dag dat ik ineens energie overhoud en tijd.
Dat ik denken mag, zo, en nu heb ik welverdiende rust na mijn harde werken en alles is af.
Deze dag barst ik in tranen uit.
Van vreugde.
En van al die jaren onmogelijk verdriet.
Van bevrijding en verlossing.
Een ruimte waarvoor ik op mijn knieen zakken zal.
Ik zal de aarde kussen en de hemel groeten.
Alle mogelijkheden en deuren staan open en ik zal doorgaan op de weg waar ik op zit. En dan met volledig fysieke kunnen en overgave voor 100%.
Ik weet nu dat fulltime werken niet de norm is.
Dat ik met heel weinig leven kan.
Dat werken in dienst voor moeder aarde en het universum de beste en enige werkgever is die ik wil.
Dat ik alles zal doen om vrij te leven op de manier dat leven waarde geeft en er (r)echt toe doet. En van daaruit de cirkels om me heen creëren en voeden voor hetzelfde.
Dat ik zal gaan sporten en mezelf enorm fit maak.
Ik zal jou en mij en jou omhelzen.
Ik zal stralen van geluk. En wellicht even vertwijfeld om me heen kijken.

Ik zal denken, dit is het beste kado wat me ooit is overkomen…
Op mijn knieen van geluk…

❤

Wens voor nu, 2014, en altijd:

Kerst,
Wat is kerst,
Voor wie is kerst….
De tijd van de feestdagen, het einde van het jaar.
Misschien ben ik niet meer van het kerstprincipe, of de kerst an sich. Wel het elkaar het beste wensen, liefdevol zijn, soort van allemaal goed en elkaar helpen. Maar dat, wil ik eigenlijk het hele jaar door. Het is alsof we moeten knallen de rest van het jaar, vooral naar niemand omkijken want ‘we moeten knallen’. Soort van ‘disconnected’ verder leven de rest van het jaar. En we zitten zo ‘vol’ dat we dat ook het liefste willen. Geen gedoe, zo min mogelijk, van anderen.

Mijn wens voor nu, voor komend jaar, voor altijd, is dat we van ‘disconnected’, weer volledig ‘connected’ raken. Dat we wakker worden, de liefde her-ont-dekken, onze missie, samen leven, harmonieus, dat de machtssystemen in elkaar donderen, dat we onszelf weer gaan leiden, onze kracht ont-dekken, de passie en puurheid, het respect, de verbinding!
Dat iedereen weet wie hij/zij is, waarvoor we er zijn, dat we het pure nastreven, het echte, dat we durven, weer gaan zien, weer voelen, ervaren, zoals het echt is. Vrij.

Fijne feestdagen.
Namasté

mooie film, the green beautiful klik deze link om te zien.

Ik ben genomineerd voor de Liebster Award :)

Een tijdje terug heeft Andrea van http://www.veganblisslove.wordpress.com mij genomineerd voor de Liebster Award. Een award voor kleine bloggers om ze meer bekendheid te geven, omdat je de blogs mooi vindt, inspirerend, of iets in die trant :). De bedoeling is als je het accepteert dat je 11 vragen beantwoord van degene die je genomineerd heeft en zelf 3-5 bloggers nomineert voor deze online award.
Ik voel me vereerd en vind het een erg leuk gebaar! Met de volgende prachtige woorden: “Mijn nominatie is uit gegaan aan jullie blogs, ook al bloggen sommige van jullie al heel lang of zijn zo klein niet meer, maar naar mijn mening hebben jullie alle iets speciaals! Ook al ken ik jullie niet allemaal persoonlijk geeft mijn gevoel aan dat naast een prachtig blog, dat ieder op zijn eigen manier heeft ingevuld, jullie erg puur in het leven staan, een inspiratiebron zijn voor vele, ieder zijn eigen weg zoekend is in het leven zowel op gebied van voeding en/of gezondheid, schrijven en delen vanuit jullie hart een passie is en alle een lichtpuntje zijn in de soms wat sombere wereld! En ik kan niet anders zeggen dan dat ik dat top vind!
‘She makes a difference and the world a better place’ ”
Ze geven me een warm gevoel van binnen en laten me zien dat het schrijven voor mij uitstraalt wat ik er ook bij voel! Bedankt lieve Andrea.
Zo mooi om via het internetmedium prachtige mensen te ontmoeten wie op eenzelfde lijn staan in het leven, ieder zijn eigen manier, maar toch verbonden door een zelfde intentie en kern.
De volgende vragen zijn voor mij verzonnen om te beantwoorden, dus dat ga ik bij deze doen! 🙂

1. Waar blog je over?
Ik blog over mijn leven, ik en ME, zoals de titel aangeeft. Het begon als uitlaatklep in de wereld van mijn leven met ME, en ondertussen is het eigenlijk veel meer, een levensblog, over ervaringen, gedachtes, filosofieen van mijn leven en gebeurtenissen. Diepgang en puurheid in het leven. Zoiets geloof ik :).

2. Waarom en wanneer ben je begonnen met bloggen?
Waarom… Ik wilde schrijven! En delen. De behoefte om te delen wat er allemaal gebeurde in mijn leven, waar ik tegenaan liep in de instantiewereld als je ME hebt, maar ook om te ontdekken hoe het schrijven voor me is. Een soort innerlijk drang hierin ofzo, een wens, een probeersel. Een nieuwe weg, en tegelijk schrijven en achter laten. Ik ben afgelopen jaar in februari begonnen met deze blog. Vorige jaar december met www.gedachtengoedenvlinders.wordpress.com begonnen, maar rolde al gauw over naar deze blog, was voor mij meer gangbaar en toegankelijk. En persoonlijker ook. Ik had meer een persoonlijke ‘uitlaatklep’ nodig. Welke gaandeweg meer vorm is gaan krijgen, meer weg is gegaan van ziek-zijn en plaats heeft gemaakt voor ‘zijn’, en de wereld. De wereld interesseert mij, verward mij, verbaasd mij, intrigeert mij en maakt mij nieuwsgierig. Om te ont-dekken, te ont-hullen, te proeven en te inspireren en om geïnspireerd te raken. Daarom misschien, schrijf ik.

3. Door wie wordt je blog het meest gelezen denk je?
Ik denk door bekenden en mensen met ME of een andere chronische aandoening, mensen die met spiritualiteit en diepgang in het leven staan, of willen staan misschien. Eigenlijk weet ik het niet zo heel goed! 🙂 Zou leuk zijn om te weten.

4. Hoe sta jij in het leven?
Hoe verwoord ik hoe ik in het leven sta… Mooie vraag. Ik sta uitdagend in het leven, optimistisch en zoek altijd naar mogelijkheden. Met veel gevoel, eerlijkheid, diepgang, puurheid en spiritualiteit, en een vleugje humor. Ik houd enorm van de diepere betekenis van het leven, zij maken voor mij het leven interessant, leefbaar, mooi, avontuurlijk en rijk. Ik geloof dat ik heel intens in het leven sta…
Zo leef ik, en beleef ik.

5. Heb je een gebeurtenis doorgemaakt, waardoor je kijk op het leven veranderd is?
Meerdere wel denk ik. Ik ben op net 17-jarige leeftijd mijn vader verloren. Iets wat geen uitleg behoeft over de impact vermoed ik… Het heeft me gevormd, en me al vroeg een stuk volwassenheid en diepgang van het leven gegeven, en waarde. Niet lang daarna ben ik gaan reizen, als 18-jarige, naar de andere kant van de wereld. Een begin van vele reizen, die me absoluut rijk hebben gevormd.
En toch is de grootste impact, waarop ik werkelijk anders ben gaan leven ook, móest leven…, maar ook een deel ervan gekozen heb gaandeweg om het anders te doen, geweest vanaf het krijgen van ME ruim 5,5 jaar geleden. Het is de ‘opstap’ geweest naar het intense en diepe, het werkelijk ontdekken en uitdragen van mijn hart, de kern, puur leven, écht leven zonder smoesjes, doorvoelen, accepteren, loslaten. Het heeft mijn kijk op de maatschappij en de wereld verandert, wakker gemaakt, over systemen (zowel landelijk als werelds), me ook ongelooflijk veel verdriet bezorgd, en wanhoop en onmacht, en tegelijk een opening naar vele mooie ervaringen, op een gegeven moment. Doen beseffen wat het is om een ziekte te hebben, welke processen je doormaakt, waar de krachten voor mij liggen om hiermee te leven, om trouw te blijven aan mijn wezen. Om te ontdekken, en dankbaar te zijn, wat de waarde van het leven is voor mij.

6. Hoe ben je ooit gestart met gezonder eten? En waarom?
Zo’n 2,5 jaar geleden, begon ik aan een anticandidadieet, na altijd al gezond eten met zelfgemaakte maaltijden, veel groenten, steeds een beetje meer biologisch. Door dit dieet ben ik ontzettend bewust geworden, meer dan ik al was, van de rotzooi die in voeding wordt gestopt, van de kracht van voedsel, van het feit dat het de motor is van ons lijf en eigenlijk normaal is deze te voeden met zuiver voedsel. Ik raakte heel veel nevenklachten kwijt door dit dieet. Wat grofweg inhield, suikervrij, tarwevrij, cafeïnevrij, alcoholvrij (mocht miniem wel maar reageer er gewoon niet goed op sinds jaren), gistvrij, en nog wat meer. Intoleranties werden aangepakt. Ben er heel strikt mee begonnen, dat doe ik dus wanneer ik ergens echt voor ga. Ik wist in eerste instantie niet altijd wat te eten en at soms maar niet (voor eerst in mijn leven… 😉 Haha) waardoor ik als bijproduct, zeg maar, afviel… Gelukkig is dat goed gekomen en stabiel en vind ik het een verrijking, er is zóveel meer dan ik eerst wist aan voeding. De ontdekking van nieuwe producten, gaat tot op de dag van vandaag door. En ik wil niet anders meer! Eenmaal puur, is altijd puur. Voor mij geen pakjes, zakjes en ‘processed’ foods meer! Ergens ook ‘makkelijk’, want doe ik het wel, dan zit ik namelijk op de blaren vaak…

7. Zie je jouw eetgewoontes als een dieet of een lifestyle?
Een lifestyle, zeker! Ik wil niet meer anders. En geloof ook niet in het nut van tijdelijk dieten, ik geloof in een levensstijl, voor gezondheid en levensplezier.

8. Heb je voedsel allergieën, intoleranties of overgevoeligheden? Zo ja, welke?
Suiker op nummer één! En dan alle vormen. Op honing na… Maar ook dat minimaliseer ik.
Cafeïne. Alcohol. Gist. En e-nummers, de meeste dan, spijsvertering reageert daar meteen op.

9. Vind je het lastig om ergens anders te eten dan veilig thuis?
Soms wel ja. Vooral als ik bij mensen kom eten, voel me dan toch nog soms een ‘last’, of de angst dat er toch dingen zijn die ik beter kan mijden. Alhoewel ik super lieve vriendinnen heb die met liefde aanpassen voor me! Nu ben ik wel al een stuk flexibeler geworden, het hoeft niet altijd zo streng te zijn, als het een keer zo uitkomt. Maar structureel eet ik het liefste thuis. Of met uit eten ook wel makkelijker, kan ik kiezen 🙂 .

10. Heb je een persoon als inspiratiebron?
Nee, eigenlijk niet. Er is niet een specifiek persoon die me inspireert… Er zijn er vele! Ik vaar op wat ik tegenkom vaak, en staat los van een naam of bekendheid. Dat heb ik altijd al gehad, niks met datums, muzieknummers kon ik vroeger nooit onthouden met artiest, quotes- de ‘eigenaren’ ervan beklijven vaak niet 🙂 .Het leven en het universum an sich inspireren mij geloof ik. Vaak zijn het boeken, muziek, opmerkingen en uitspraken, ervaringen en gebeurtenissen, filmpjes enzovoorts, die mij inspireren. Woorden en daden van anderen.
Wel een tijdje helemaal weg geweest van Paolo Coelho’s boeken, toen ik ze ontdekte. En nog steeds heb ik er veel boeken van.

11. Wat is jouw ultieme droom?
Mijn ultieme droom…. Ik heb er zoveel!! Haha. Mijn laatst uitgesproken droom was die van het ecologisch duurzaam wonen en leven, in harmonie met de natuur en omgeving, zelfvoorzienend en ‘vrij’. Nu begin ik eerst voor mezelf, in werk, en is ook droom van mij om weer autonoom in de maatschappij te kunnen staan en werk doen waar mijn hart ligt, niet omdat het moet, maar omdat ik wil. Zonder druk. Ten bate van de wereld!
Mijn droom is ook om ooit te kunnen inspireren en mensen hun eigen kracht te laten herontdekken, hun potentieel, te laten stralen vanuit de kern.
Mijn grote droom is toch echt dat we vrij raken, en iedereen vanuit liefde leert te leven en we zorg dragen en verantwoordelijkheid voor waar we op leven. Deze mooie prachtige aarde. Dat het licht mag zegevieren! 😉

12. Wil je zelf nog iets leuks vertellen of toevoegen aan deze vragenlijst?
Ik vind het leuk om zo geprikkeld te raken door deze vragen. Soms echt even goed moeten nadenken! Dat is leuk ook. Eigenlijk heb ik niks toe te voegen volgens mij. In ieder geval schiet me niks te binnen nu!

Dan ga ik nu maar eens nadenken over mijn 11 vragen, die ik anderen stellen wil!

Fijne avond en alvast fijne feestdagen,
Warme groetjes
Namasté

Ertussenuit vandaag

Als ik kon was ik de stad in gegaan, lekker even ertussenuit op deze dag. En misschien, aangezien ik niet hoef te werken nu was ik met een rugzak op de bonnefooi naar het vliegveld gegaan, een paar dagen naar een vreemde stad, of misschien wel gewoon een paar maanden een andere wereld ontdekken.
Lekker op reis. Uiteraard ook even snowboarden ergens. Misschien wel Canada, of New Zeeland! Reizen in Bhutan. Of misschien gewoon even het zonnetje ergens opzoeken.
En dan nieuwe mensen ontmoeten, tijdje met een paar optrekken.
Of gewoon nu hier in Nederland een cafeetje in duiken met wat vriendinnen, sushi eten en lekker wijntje, omdat ik ertegen kan. Dus dan misschien ook wel 2 of 3 ;-).
Ik zou wandelen, van hier naar de stad, ik zou met mensen praten, flirten, ik zou lachen, plezier maken, alle tijd en energie van de wereld hebben. Me niet druk hoeven maken en gewoon tot midden in de nacht weg zijn.
Ik zou sporten, tennissen, misschien wel hardlopen een keer… Ik zou een lastminute snowboardvakantie boeken! Ja, dat zou ik doen. En niet alleen. Nee, ik zou met meerderen gaan. Heerlijk, lichamelijke inspanning verrichten, in de buitenlucht. Ultiem genot! Jägermeistertje tussendoor, of bij de apresski. En heel gemakkelijk, gewoon wat eten in een tentje om de hoek.
Bij de open haard zitten :).
En mijn mountainbike, die zou ik ook weer pakken, lekker stuk fietsen, de natuur in. En misschien ook wel met de trein naar de andere kant van het land, vriendin opzoeken!
Gewoon, lekker even borrelen in de stad… Dát zou ik nu willen doen, vandaag. Nog één keer kunnen genieten van de stad waar ik 3,5 jaar heb gewoond. Omdat het kan, omdat ik het wil, omdat ik het mis…
Er even tussenuit.
🙂