La France en een retourtje terug naar mij! :)

Dag 2 in de avond, onder de warmtelamp. Bewolkte en een vrij frisse ochtend gehad na regenachtige momenten gisteren. Gelukkig uiteindelijk weer zon, toen ik inmiddels in bed lag… 😉 De slaap liet op zich wachten dus trok mijn bed uit en warempel, de zon! Meteen bikini aan en nog uur op ligbed van de zon genoten voor ik weer m’n bed in kroop.
Later weer opgestaan en zag nog zon uit het raam dus zelfde stappen meteen herhaald. Met 5 min in de zon was de zon weg…!?!
Wandelen dan maar. En oh….wat een plaatje, mooie huisjes, op de heuvel, uitzicht over uitgestrekte vergezichten vol idealistische denkbeelden en romantiek. Hoe prachtig.
Deze dagen, in deze contreien, doen allerlei herinneringen naar boven halen, van reizen en vakanties welke ik heb gemaakt. Van Australische boerderij levens naar kusten in Mexico en binnenlanden van Canada. Tussendoor nog Portugese avonturen gemengd met Ecuadoriaanse en Peruaanse enzovoorts…
Wat een rijkdom, wat een luxe, zulke mooie omgevingen al mogen aanschouwen. Voor altijd in mijn geheugen gegrift, dat weet ik zeker. Avonturen, dromen, wensen kwamen samen.
En nu, met deze vakantie in Zuid Frankrijk in de heuvelen van Frejus, raak ik enthousiast. Om weer te reizen. Ik voel weer hoe het is, ‘buitenland’, waar alles natuurlijk fijner is ;-). Mijn laatste alleen-avontuur is alweer 4,5 jaar geleden. Het zal niet mijn laatste zijn, dat weet ik zeker.

Net genoot ik van een zonsondergang, over de lagen van moeder natuur, lagen van bebossing en heuvelen in de verte. Elke laag zijn eigen kleurnuance en gloed… Met de zon, die steeds warmer kleurde. De lucht die in zijn sporen volgde, met zachte strelende wolkformaties, als een waaier, vanuit de plek waar de zon gedag ging zeggen verspreid. Werkelijk prachtig!
En krachtig, toen ik op de pilaar voor het huis toeschouwer mocht zijn, een deelgenoot. Letterlijk voelen stromen…
Nu zit ik onder de luifel, de kikkers hebben hun concert gehouden, de krekels zijn in volle gang, thee staat naast me, de kaarsjes branden, de lucht maakt zich op voor complete duisternis, helder donkerblauw, waar straks de eerste sterren verschijnen mogen.

In stilte, ben ik, aanschouw ik, geniet ik.
Van het fenomeen genaamd leven.

Ja, ik ben me zeer bewust, mijn gezondheid is op zijn retour. En dan wel op zijn retour terug naar mij!!!

Ps. Mijn voeten hebben vandaag de middellandse zee weer eens aangeraakt! 😉