Wauw.
Zoiets geeft wel weer waar ik afgelopen 2 weken ben geweest. En dit kun je letterlijk en figuurlijk opvatten. Mooie omgeving, mooie plek, mooie reis van binnen en van buiten…
Ik zat in de prachtige regio Durbuy (wat trouwens ook een heel leuk plaatsje heeft Durbuy genaamd), in de heuvelen.
Ik zat tevens veel op een meditatiekussen, met een yogamatje. Of in het gras, in het zonnetje, op een kamer in de hoeve, week no.2 in een caravan, lopend door bossen, weilanden, samenkomen bij steencirkels, krachtplekken, onder de sterren. Boeken lezend, veel gelachen.
Klankhelingen, een kruidenstempelmassage, Sjamanistische trancereizen, de zonnegroet om 8u ’s ochtends, een yogareeks van 10-12u (voor mij niet dagelijks nog), lekker vegetarisch eten.
Veel verdieping, veel contact, rijke waarnemingen en ervaringen.
2 nachten in een tipi geslapen, een échte tipi 🙂 .
Cadeautjes ontvangen, zo ook letterlijk en figuurlijk. Gevraagd worden om nog een week te blijven, fijne klik hebben met prachtige mensen, een vrouw die voor mij haar caravannetje wilde laten staan terwijl zij 300km naar huis reed en hem een week later weer op kwam halen! Gewoon, omdat het me gegund was… Zo geraakt worden… Me thuis voelen, en een thuis die ver voorbij een locatiegebonden plek strijkt. Het échte thuis, de oorsprong.
Al met al een ervaring die gewoon niet een twee drie zo te vertellen is.
Ik heb nog tijd nodig, om te bezinnen, en bezinken, om te zijn en een plek te geven, te voelen en ervaren, en trachten mee te nemen naar hier, waar ik nu half geland ben.
De ervaring mogen hebben, onder zielsgenoten te zijn, gelijkgestemden, open harten en diepgang, enorm veel lol. Tevens het te mogen meemaken, na jaren onder een andere steen (een zware beperkende steen) te hebben gelegen dan waar ik nu nog even onder lig, deze steen is er namelijk een van licht en leven, van hoge energieën, een die me nog even daar houdt, zodat ik het hier kan integreren, en voortzetten.
Ik voel me zo rijk! Ik voel me goed. Steeds meer is mogelijk, energieën hebben zoveel invloed… In een half jaar tijd van nauwelijks de deur uit, hulp overal bij, naar 2 weken meedoen waar kon op een yoga mediatie en deels Sjamanistische week waar ik gewandeld heb, in de heuvelen, elke ochtend yoga heb gedaan en zelfs een paar keer 2 uur gedeeltelijk (met ruim half uur meditatie). Koken werd gedaan, gelukkig, ik hoefde alleen maar aanwezig te zijn, en voor mezelf gewoon te laten wat er was, mee te doen waar kon en ik heb me heerlijk gevoeld. ME is niet meer, leidt me niet meer, laat ik achter me. Ook al is het symbolisch, mijn lijf komt er wel achteraan.
Het is nog even zoeken, naar mijn weg nu hier, nu ik weer terug ben. Ik merk dat ik nog niet voor anderen er kan zijn… Ten minste, niet op de oude manier. Ik wil nog even in mijn bubbel blijven. Vinden hoe ik dit kan voortzetten, met alle dagelijkse dingen in het leven, het dagelijkse leven.
Als je gelooft in stappen in je leven, en groei, en een pad, dan zit ik er regelrecht op en heb ik weer een flinke stap in groei mogen maken. Ik voel me er vertrouwder mee dan ooit. De gêne om anders te zijn dan anderen laat ik steeds meer los… Ik mag zijn wie ik ben.
Licht en liefde zijn mijn leiders, en ze komen uit het Universum en moeder Aarde.
Eigenlijk wil ik nog veel meer schrijven…. maar voor nu, is het dit, en dit, is voor nu, genoeg 🙂 .
❤ Namasté ❤
Het leven, ik, en ME 