Keuringsdienst van waarde: UW..V ;-)

Morgenochtend heb ik een afspraak bij het UW..V met de verzekeringsarts, welke mij gaat ‘keuren’ voor de WIA.
Wat een woord hè? Keuren… Alsof je bij een beautycontest met je hond bent, of paard, of je auto door de apk haalt ;-). Allemaal associaties die in me op komen.

Deze krachtsmantra, mijn ‘elixer’ voor nu, gemaakt voor vanavond en morgenochtend. Geloven in het goede, inspelen op de universele energie. Alles is energie, dus ook gedachten. En aangezien ik net even beïnvloed werd door alle verhalen van onrecht, voorgaande keuringen van deze aard, voelt dit heel goed. De keus om beïnvloedt te raken of mijn eigen realiteit te creëren!

“Positiviteit, ga uit van het succes, visualiseer je kracht en het universum en ga er vanuit dat alles op zijn plek valt waar hij vallen moet. Geloof in de balans en heb vertrouwen.”

Namasté

Shiatsu en huisartsen uit Kenia

Zo, vandaag heb ik mijn nieuwe huisarts ontmoet. En volgens mij een huisarts naar mijn hart! Iemand die de wetten van het lichaam hanteert en vindt dat je zelf ook moet nadenken en graag wil dat je meedenkt met hem. Nou, beste meneer de nieuwe huisarts, laat ik dát nou ook zelf graag zo zien :-D.
Dus, ik was aangenaam verrast, gedeeltelijk dan want had hem wel van tevoren hierop geprobeerd te selecteren, voor zover dat gaat… Hij zegt, “jij hebt het lichaam en moet alleen doen en volgen wat goed voelt, ook al willen sommige (medici) je andere dingen opleggen. Het gaat uiteindelijk om jou.” Hij legde me zijn werkwijze uit en denk dat ik het hier helemaal in vinden kan. Niks doen wat je niet wilt of wat niet goed voelt. Luister goed naar jezelf. Prachtig toch? He practices what I preach ;-).
Fijne man. Wijze man.

De verwijzing kreeg ik uiteraard gewoon, voor de KNO arts. Vertelde hem dat ik graag een kweek liet maken. Hij was verbijsterd dat dat nog nooit gedaan was. Tsja…

Gisteren kreeg ik een Shiatsu behandeling. Ik was in de veronderstelling dat ik een Shiatsu massage krijgen zou, maar dit bleek dus een behandeling te zijn. Een Chinese geneeskunde blik op mijn lijf. En ik vind dat reuze interessant dus was benieuwd! Dat ze een extreem lage energie voelde in mijn pols was duidelijk.
Een aantal van mijn meridianen werden aangepakt, geopend, gestroomd ahw. Mijn armen in een bepaalde positie gelegd, punten ingedrukt, mijn benen werden bewogen, mijn schouders etc. Als een lappenpop liet ik het maar gebeuren. De fysiotherapie opleiding heeft mij geleerd heel goed los te laten als een ander met je beweegt. Dat viel op ;-).
Nadien voelde ik me eerst erg moe, maar eenmaal thuis behoorlijk in balans. En geen bergen energie, maar slecht voelde ik me niet. Dus de meridianen hebben iets goeds gebracht.

‘S avonds voelde ik me belabberd, zie blog hiervoor, met mijn oor. Dat is nog niet weg.
Maar, ik voel me weer in verbinding staan nu. Na een stukje interview kijken gisteravond over iemand die de spirituele en universele helingsweg volgt, iets waar ik me heel erg in kan vinden en ook dat pad op ben gegaan al best een tijdje, voelde ik me weer opnieuw in balans. En ik voel de uitdaging, weer versterkt, om mijn weg te blijven volgen. Me niet te laten afleiden door allerlei denkwijzen en ‘verplichtingen’ en me in de val te laten lokken door mijn ego.

Volg de taal van het hart en het universum. Adem in het licht van wat is, hét weten.

Zo, voor sommigen wat zweverige taal ;-), maar voor mij alweer zo ‘gewoon’! Haha.
Liefs en een fijne dag.
Volg je hart!

Dit schreef ik gister:
“Ik denk aan helen,
In de puurste zin van het woord.
Aan helen van en via de ziel!”

Hartenblog

Bedacht me iets te schrijven en tegelijk ook onduidelijk wat… 😉
Wél over de perikelen in artsenland of een keer iets luchtigs leuks en nieuws? Ik heb gekozen voor allebei!

Allereerst, goed nieuws, ik heb respijt voor komende anderhalve week. En de week erna heb ik vrij vanwege mijn verhuizing.
Volgende week donderdag moet ik weer bij de bedrijfsarts verschijnen en tot die tijd heb ik even ‘rust’, van werk en reïntegreren dan.

Had wat voeten in de aarde, maar gister gingen de huisarts, en de bedrijfsarts via de telefoon daar, overstag toen bleek dat ik een rustpols van 129bpm had. Jawel, 129… Dat heb je als normaal mens na warming up/tijdens training. Dus niet in rust. In rust is het normaal rond de 70-80, en bij mij rond de 60-70…

Voordat er gemeten werd was de huisarts niet echt huisarts. Aangezien hij zei dat hij niks voor me kon doen… De bedrijfsarts heeft dit reintegratieplan en ik kan je verder niet helpen.
Zo gaat dat dan, als je alle symptomen van achteruitgang hebt en te hoge druk die je niet kan bolwerken (omdat je niet eens genoeg energie en tijd overhoudt om thuis wat post weg te werken o.a.). Je hebt CVS en dat is dat “ME meneer…” En in gedachten, wanneer leest u, en tig medici met u nou eens bij over de ontwikkelingen op ME?!? Droplul.

Maar goed, mijn ‘uitbarsting’ en betoog wie er in vredesnaam voor mijn gezondheid opkomt dan resulteerden in een lichamelijk onderzoekje en een te hoge pols die zorgwekkend was en iets met hart wat hij hoorde. Zal wel door de spanning komen werd gezegd.
Hij stond al klaar om me betablokkers voor te schrijven e.d., misschien dat dat helpt.
Ten eerste, ‘misschien dat dat helpt’ daar slik ik geen medicijnen voor, zeker geen HARTmedicatie.
Ten tweede, dan moet er eerst gedegen onderzoek gedaan worden of het daadwerkelijk daaraan ligt!
Ten derde, de druk is te groot, ik geloof dat RUST verplicht, op een briefje, wonderen doet.

Toch blijft het me verbazen hoe snel er naar de medicamenten gegrepen wordt ipv luisteren naar degene die rondloopt met het lijf waar het om gaat en zelf heel goed weet wat er speelt en waar het aan ligt.
Ben benieuwd of ik die tijd nog mag meemaken dat er daadwerkelijk geluisterd wordt naar de ‘patiënt’ zelf. Welke vaak zat zelf de oplossing kán aandragen.
Dat geloof ik wel.

Ik ben dus niet zo’n farmacie aanhanger zoals je begrijpt ;-). Meer zo’n type van luister naar je lijf :-D. Best lastig, in een wereld waarin dat niet gerespecteerd wordt!

Maar goed, mijn hart heeft mij gered uit deze situatie. Wat een mooi gebaar hè? Van mijn lieve hart :-).
Leven vanuit mijn hart, dat is namelijk ook het liefste wat ik doe. En als ze dan ineens naar mijn hart luisteren en handelen, mooi toch!? 🙂

Dan kom ik op het tweede onderwerp, gaat ook over harten…
Harten en op date gaan. Want ja hoor, voor het eerst sinds lange tijd ben ik op date geweest!
Waarom? Omdat ik dat wilde. Omdat ik benieuwd was. Omdat ik wilde laten zien, vooral aan mezelf, dat deze aandoening me niet hoeft te weerhouden van potentiële liefde en omdat het me leuk leek!
Ook al was het geen liefde, en heb ik het bij deze ene keer gelaten, het was wél een date ;-).
En er bestaan blijkbaar mannen die het helemaal niet zo’n probleem vinden als iemand zo beperkt is door ziekte. Dát, is erg fijn te weten.
Het gaat natuurlijk om de klik en het innerlijk en de liefde. Waar ik heilig in geloof!
Dus voor er een volgende date komt, ga ik eerst verhuizen en me daar installeren. En misschien vertel ik het wel niet ;-).

Dus, dit is bij deze een hartenblog geworden. En wens ik jullie veel liefde op deze dag! En alle dagen.

Leven in Liefde!